Kryształowy pałac

Peter Sloterdijk: "Dzieje świata były rozpracowywaniem Ziemi jako nośnika kultur i ekstaz; jej polityczna droga to triumfująca jednostronność ekspansywnych narodów europejskich; jej logiczny styl to indyferentne ujęcie wszystkich rzeczy w ramach homogenicznej przestrzeni, homogenicznego czasu i homogenicznej wartości. Jej sposób operowania to zagęszczenie; jej wynik ekonomiczny to ustanowienie systemu światowego; jej podstawa energetyczna to paliwo kopalne, wciąż dostępne w nadmiarze; jej estetyczne gesty prymarne to histeryczne wyrażanie uczuć i kult eksplozji; jej skutek psychospołeczny to przymus stania się współświadomym odległej nędzy; jej szansa na przetrwanie to możliwość międzykulturowych porównań źródeł szczęścia i strategii zarządzania ryzykiem. Jej moralna pointa to przejście od etosu zdobywania do etosu trzymania się w ryzach tego, co zdobyte; jej tendencja cywilizacyjna wyraża się w gęstym kompleksie odciążeń, ubezpieczeń i gwarancji komfortu; jej wyzwanie antropologiczne to masowa produkcja <<ostatniego człowieka>>; jej filozoficzna konsekwencja to sposobność oglądania wschodu jednej Ziemi w niezliczonych mózgach."